۱۳۸۸ آبان ۲۳, شنبه

آرامش

پروردگارا،
به من آرامش بده تا بپذيرم آنچه را كه نمي توانم تغيير دهم،
دليري ده تا تغيير دهم آنچه را مي توانم تغيير دهم،
بينش ده تا تفاوت اين دو را بدانم.

مشاورم این هفته این را برام آورده. چیزهای زیادی هست که من هیچ کاریش نمی تونم بکنم. این را خودم هم می دونم و به وضوح می بینم. مثل آدمی که یه عالمه بار با خودش می کشه. خب معلومه که کند میشه و نمی تونه جلو بره.باید با خودم خلوت کنم و تصمیم بگیرم که این بارها رو بذارم زمین. آگاهانه. مسئولانه. سال مهمی توی دوره ی تحصیلیمه و من می تونم که خیلی خوب از پسش بر بیام. بارم را به زمین می گذارم و به خداوند، به کائنات و به خودم اعتماد می کنم.

خداوند پناه من است،
محتاج به هیچ چیز نخواهم بود.