۱۳۸۷ خرداد ۷, سه‌شنبه

هیچ صیادی در جوی حقیری که به مردابی می ریزد مرواریدی صید نخواهد کرد

امروز این را توی یه وبلاگ دیدم و کلی حالم خوب شد. یاد روزهایی افتادم که تمام کتاب دفترهام پر شعر بود. کمبود شعر پیدا کرده ام.، کمبود حرفهای خوب! دلم یکم معنویت می خواد.

هیچ نظری موجود نیست: